Bu sefer kuşlarla geçti bu yolculuk.
Güneş Doğu'da 16:00 gibi batıyor. Ben de o karanlıkta, maalesef bir keklik sürüsünün içine girdim. Arabaya çarpma sesi gelmedi. Umarım hiçbirini öldürmemişimdir. Arkadan kamyon gelmeseydi, durup kontrol edecektim.
Bu hafta Kurabiyegillerdeydim 2 kere. İnsanın böyle insanlarla tanışıyor olması bile ayrı bir keyif.
Bu arada, Doğu Anadolu'daki yaşantıma dair ne fotoğraf varsa yok oldular. Bir tek bu blogda yayınladıklarım kaldı.
Eh ben de tekrar çekmeye başladım.
Zaten dönüşte yanımdaki iki hafıza kartı da dolmuş durumdaydı!
Camisiz köylerin arasından geçtim.
Bir tepede Önce Vatan yazısı görünce, "demek burada Jandarma var" dedim. Ve yanılmadım.
Her yola çıkışımda korkmuyor değilim. Nihayet bu hafta polis durdurdu. "Rutin kontrol". Yanıma aldığım fotokopiyi de bulamadım! Eve gelince, elimde tuttuğum kağıdın fotokopi olduğunu fark ettim.
İçmeyi unutmasam B vitamini de içeceğim, ehehe.
*Kuşlar filmi